The Dreamers

Далайн хөвөө, айдастай ч гэлээ хэн нэгэнтэй хамт байхыг хүсэхгүй. Модон байшин, шалнаасаа тааз хүрсэн том шилэн цонхнууд, далайн тэртээ улбар туяа татахыг харахгүй байж чадахгүй. Пянз тоглуулагч, “La mer”. Дүүжин ор, яг л хязгааргүй тэнгис дэх хяналтгүй тулааны гэрч болсон тэр өвгөнийх шиг... Энэ миний мөрөөдөл. Үзэл суртал, ёс суртахууны хатуу цензурийг таягдаж хаяад ардчилсан гэх шошготой ч эрх чөлөө гээч нь холын холд орших энэ нийгэмд тааваараа мөрөөдөх шиг эрх чөлөө хаа билээ. Мөрөөдөхөд мөнгө төлөхгүй л гэдэг, гэвч мөнгөөр хэмжиж үл болох эрх чөлөөгөө худалдаад авч болох хамгийн дээд таашаалыг мэдэрдэг биш билүү бид.

Хүүхэд насны галт тэрэг хэзээ ч ирэхгүй мэддэг ч гэлээ мөрөөдсөн шиг мөрөөддөг, бас ч гэж хэзээ ч биелэхгүй хийсвэр хана босгочихолгүй, зайрмаг сэлтхэнээр зүүдээ арилждаг бага насандаа эргээд нэг очихыг хүсэхгүй хэн байхав. Хүүхэд нас гээч чухам хэзээ дуусдаг юм бол оо? Мэдэх юм алга. Гагц мөрөөдөл дууссан цагт, эс бөгөөс мөрөөдлөө хүртэл хянаж цагдах эрээ цээргүй авиртай нүүр тулсан тэр цагаас л тэр цагаанхан ертөнцөөс явдаг биз. Гэвч би мөнхөд хүүхдээрээ үлдсэн, мөрөөдөж чаддаг хоёр эрхмийг лав мэднэ. Тэд бидэнтэй нэг тэнгэр дор, нэг агаар амьсгалаагүй ч гэлээ мөрөөдлийн үнэ цэнийг, гайхалтай амтыг амтлуулчихаад л сураг тасарсан. Бидний хэзээ ч хүрч чадахгүй, гагц мөрөөдөлдөө үзэх тэр ертөнцөд тэд одоо ч бий сэн.

2003 онд нээлтээ хийсэн “The Dreamers” буюу “Мөрөөдөгчид” кино box office-т төдийлэн амжилт олоогүй. 15 сая долларын төсвөөр бүтсэн уг кино ердөө 15.1 сая доллар л халаасласан. Гэлээ ч энэ Бернардо Бертолуччиг бодолд автуулах хангалттай шалтаг биш байх. Жинхэнэ мөрөөдөгч л мөрөөдлийн амтыг үүн шиг гайхалтай мэдрүүлэх болохоор ядаж тэр box office-ийн босго даваагүй киногоо үзэгчийн сэтгэлд үхтэл нь хадагдах байлгүй гэж мөрөөдөө байлгүй дээ.

Франц, Итали, Их Британи кино компаниудын хамтын бүтээлд сексийн тухай увайгүй дүрслэл хэт их хэмээн шүүмжлүүлж, зарим оронд гарах эрхийг нь хасаж, үлдсэн зарим нь өнөөх хэсгүүдийг хасаж байж, кино театрын босго давуулж байв. Цахим ертөнцийн хөгжлийг тэд дутуу үнэлсэн бололтой, Бернардо Бертолуччигийн уг бүтээл цахим худалдаанд хамгийн удаан оршиж байгаа киноны тоонд багтаж байна. 17-гоос дээш насныханд л нээлттэй эл кино жинхэнэ мөрөөдөгчдөд хэтэрхий хүндэдсэн контенттой учраас насанд хүрэгчдийнх гэх ангилалд багтав. Англи хэл уг киноны турш гол нурууг даах мөртлөө кино хорхойтнуудын зүрхэнд утга үл тодорхой ч бай, франц хэллэгүүд л хамгийн тод үлдсэн байх.

1960-аад оны Франц орон бол мөрөөдөгчдийн мөрөөдлийн орон байв. Тэнд, Парист, Изабелла, Тео хоёр шалгар үст, дур булаам, доль цохисон америк эр Мэтьютэй таарна. Тэд яг тохирох гурвал мөн гэдгээ анхны харц тулгаралтаар л мэдэрч, яг тэр оройноо франц хэл горилсон америк эр Парис соёлтой нүүр тулж буйгаар кино эхэлнэ. Хэзээний эрх чөлөөтэй, эцэг эхийнхээ дэргэд тамхи сорж, элдвийн хараал урсгахаа юман чинээ тоохоо больсон тэднийг хараад Мэтьюгийн төрөлх америк хүмүүжил ёстой л тархин дотроо галзуурах шахсан даа. Гэрэл унтарлаа, мөрөөдөгчид ажилдаа орох нь тэр. Цахилгаан гэрэл биш, лааны гэрэлд түүх ярих зуур галзуу Франц эмэгтэй Изабелла Мэтьюгийн ёсорхуу америк хүмүүжлийг таягдан хаях тачааллын үнсэлтээ түүнд бэлэглэв. Энэ мөчөөс л киноны хорхойтой мөнхийн жаалууд тэнэг, увайгүй, зөвхөн мөрөөдөлд л амилах бүхнийг бодит ертөнцөд буулгах оролдлогуудаа эхэлнэ дээ. Гэхдээ бүгд баргийн хүн хүсэх байтугай харж тэвчихээр эд биш. Ахынх нь дэргэд дүүтэй нь тачаал үйлдэж, аавынхаа цуглуулга дахь бүхий л хуучны, тансаг дарсны бөглөөг мулталж, гудамжнаас хог түүж, олсон гадилаа хувааж идэх, угаалтуур руу хөнгөрч, түүнд “дүрсэн” сойзоор амаа цэвэрлэх, ёстой мөрөөдөж л болох зүйлс.

Гэртээ майхан засаж (мэдээж дэсвгэрийн даавуу сэлтээр), төөрмөөр олон кино таалцаж, ялагдагсад ханатай хамт гар хангалга хийх зэргээр хүний ухаан санаанд багтах хийгээд үл багтах бүхэнтэй тулгарна. Америк хүмүүжил холын холд гээгдсэн. Түүхэнд үлдсэн, франц залуусын цуст тэмцлийн хүрд эргэх хүртэл буюу 1968 оны тэр нэг өдрийг хүртэл тэдний мөрөөдлийн амьдрал үргэлжилнэ. Эцэст нь сонголт. Засаг солигдох үед чөлөөтэй мөрөөдөхийг хүссэн хоёр франц тэмцлийн жагсаалд хоолой нэмнэ. Мэдээж Мэтью дагаастай. Үнэндээ ганц цагдаа нарын өөдөөс биш новшийн социалист дэглэмийн хана руу чулуудах галт лонхыг ноцоох үүргээ нэр төртэйгээр биелүүлэх гэсэн Тео Мэтьюд анх удаагаа галзуу туйлшрагч мэтээр харагдсан. Сэтгэлийн жолоог нь хэдийн алдуулсан франц бүсгүй, түүний зургийн дотоожиндоо нандигнан хадгалж, хожим халуунхан улайлттай нүүр тулгарсан Мэтью хоёр эцсийн сонголтын цэгт хамтдаа зогсоно. Гэвч Изабелла мөрөөдөлдөө үлдэхийг илүүд үзсэн юм. Ахынхаа гараас атгаад цуст тэмцлийн фронт руу галт лонхоо тэврэн одно. Мэтью харин... Мэтьюд мөрөөдөхөд хэтэрхий муу санаатай америк эр байснаа илчилнэ. The End.

Мэдээж энэ киноны амтыг тэр чигт нь буулгах амар даваа биш, надад. Харин та хэзээ нэгэн цагт мөнхийн мөрөөдөгчдийн зогсоолд 115 минут саатаарай. Үүрд үлдэх ч юм билүү, хэн мэдлээ!